Ik wilde meer zelf de regie hebben en het steeds maar moeten van mezelf helpt hier niet bij. Ik worstelde met mijn paniekklachten en kwam bij de psycholoog niet verder. De klachten verergerden op het moment dat ik stress/drukte ervaar en dan kostte het me meer moeite om alleen te reizen. Ik wilde meer zelf de regie hebben en het steeds maar moeten van mezelf helpt hier niet bij. Ik heb geleerd te accepteren dat het zo is (mijn klachten) en het vechten los te laten.
Door aanrakingen geleerd dat ik me niet hoef af te zetten / af te sluiten voor de mensen die bij me in de trein zitten, maar juist te voelen dat ik steun aan hen kan hebben. Dat gevoel kan ik nu beter oproepen.
We hebben ook stilgestaan bij mijn verleden. Na het overlijden van mijn moeder toen ik 16 was, ontstond een groot verantwoordelijkheidsgevoel, dat zich uitte in perfectionisme, het altijd mensen naar de zin te maken en geen rust kunnen nemen.
Ik heb geleerd om andere keuzes te maken: voor vrienden minder uitgebreid koken als ik de tijd niet heb. In relaties steek ik meer tijd in de mensen die er toe doen, minder in de mensen die er minder toe doen. Ik maak sneller keuzes, ook al is het vervolg nog niet helder. Ik ga echt af op mijn gevoel en laat de ratio wat meer op de achtergrond. Recent een belangrijke stap gezet om tijdens een reorganisatie afscheid te nemen van mijn werkgever. Lastig na 16 jaar, maar het voelt goed J.
Anne was een prima therapeut! Rustig, vertrouwd, vriendelijk, fijn dat je ook over jezelf vertelt, zodat er een dialoog ontstaat. Aanraking was in het begin een beetje vreemd, maar door de rust die jij uitstraalt snel vertrouwd. Soms was het in het proces even zoeken hoe verder, je dacht goed mee over vervolg.
